Son sigara dumanın da içime çekiyorum,
Eski öykülerde dibe vurmuş hüzünleri,
Unutmak diye bir şey yok tabi ki,
Tortusu kalıyor elbet günahsız gözyaşlarımın,
El yordamıyla yapılan acıların.
Tutuyor ateş nöbetleri.
Aklıma düşüyor ama,
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Günün ilk ışıkları düşüyor duvarıma
Sokaklar da insan sesi çoğaldıkça
Yaka paça gidiyor yalnızlığım bir süreliğine
Hepsi bu başımdan geçen.
Seni sormalı...
Çok vurucu olmuş bu bölüm...Bu güçlü anlatımın sahibini yürekten kutluyorum...
Duygulu, gönlü okşayan bir şiir. Kutlarım. Selamlar...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta