Yanıyorsun ey insan!
Aklın varsa dine koş!
Cayır, cayırken ins, can;
Sanır şunu cahil hoş(!)
Hiç yorulup arama!
Başka yerde yok necat!
Çoklar vardır der ama;
Necat değil o ricat!
İnsi ancak Rab anlar!
Çünkü odur yaratan!
Onsuz olan dermanlar;
Olur derde dert katan!
Rahat yoksa dünyada;
Arıyorsun sen neden?
Görsen onu rüyada;
Hayra yorma bilmeden!
Konfor deme, huzur de!
Elzem olan bu sana!
Varsa huzur hazırda?
Almaz isen tu sana!
Dinde iken o nimet;
Gel arama yabanda!
Feraizi et ziynet!
Bul huzuru bir anda!
Uy Resul-ü zi-şana;
Taat olsun adetin!
Önder ise o sana;
Odur arzda Cennetin!
Varken mutlu yaşamak;
Neden boşa yanmaklar?
Varken beti boşamak;
Niçin yapmaz ahmaklar?
Varsa serde az şuur;
Lütfen katıl davete!
Bilhassa da sen şair;
Veda eyle her bet’e!
Merve Demircan
29.03.2012-İzmir
Kayıt Tarihi : 29.3.2012 15:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şu an bundan sonraki şiir daha güzel olabilir düşüncesiyle ona da bakacağım.
Tam puan.
TÜM YORUMLAR (3)