Aklın Nerdeydi Şiiri - Şükrü Metin

Beni bir başıma koyup da ansız
Bırakıp giderken aklın nerdeydi?
Yitirip aklımı kalmıştım yönsüz
Elveda ederken aklın nerdeydi?

Kınayıp adımı sert diller ile
İlkbaharda solan sümbüller ile
Beni hiçe sayıp yad eller ile
Huzuru tadarken aklın nerdeydi?

Atıp gittin beni türlü dertlere
Yüzün yıkıp bütün yiğit mertlere
Tırnağın gelmeyen o namertlere
Canını adarken aklın nerdeydi?

Adını daima sevgiyle anıp
Onu bir vefalı gerçek dost sanıp
İki gülücüğe giderken kanıp
Bedeli öderken aklın nerdeydi?

Gezdim hasretliğin tüm caddesini
Şişirdin ellerin boş midesini
Yalnız bizim olan aşk badesini
Onunla yudarken aklın nerdeydi?

Garip Metin-iyim başta tacının
Ocağına düştüm her tür acının
Zorla yeşerttiğim aşk ağacının
Dalını budarken aklın nerdeydi?