Öyle ısındı'ki sular,
Her gün büyüyen çöldeyiz
Kuzeyde çözüldü buzlar,
Ne çaresiz bir haldeyiz
Şu dünyanın sonundayız.
Katiliyiz bu ormanın,
Enva'i türün canlının,
Hakkını çaldık doğanın,
Sonu meçhul bir yoldayız,
Artık yolun sonundayız
Doğada açmışız yara,
Kendimiz kaldık biçare,
Çölde neye yarar para,
Ne derin bir gaflet deyiz,
Artık yolun sonundayız,
Eski mevsimler bozuldu,
Yazlar baharlar güz oldu,
Yarına umut azaldı,.
Ne karanlık bir gündeyiz,
Cümle can bir tufan dayız.
İnsanmış insanın kurdu,
Hemde doğayı sömürdü,
Bütün canlıların yurdu,
Şu dünyanın sonundayız.
Celal yolun sonundayız.
Kayıt Tarihi : 10.3.2017 17:54:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Celal Işık](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/03/10/aklin-bittigi-yerdeyiz.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!