mumun alevi kırmızı bir silüet
şimdi neredesin
hiçbir terminalde anons edilmiyor adın
rüzgarlar söylemiyor seni -fısıltısız-
kafamda binlerce yönsüz pusula
"sen" hiçbir zaman bu kadar anlamsız olmamıştı
ve yitirmemişti hiçbir kavram anlamını sendeki "sen" olgusu kadar
perdeler yine kapalı
bir tiyatro sahnesinde yüz yaşında başarısız bir oyuncuyum
heyecansız donuk suskun
-alkışlar-
neyedir
perdeler yine kapalı
odamın içinde karanlık kelimelerle dertleşmekteyim
yağmur iniyor bu rutin hengamede
toprak koyu karanlık
hep karanlık
gece, şair aynası
tek bir cümle
özledim...
nokta
Kayıt Tarihi : 23.8.2013 06:47:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Koray Aksoy](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/08/23/aklin-anaforlari.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!