geceleri sığınağına dönerdi yorgun sevgilim
terlemiş elleri toprağa değince
acı bir küfür savururdu - kim bilir -
sanki suların tersine aktığı bir dünyadaydı
ve o -her gece- kaçardı sığınağına
korkuları, yoksunlukları, ümitsizliğinden bunalmıştı
Beni görünce kaçma ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Devamını Oku
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta