Aklımın Saati Şiiri - Özlem Ayşe Çiçek

Kim bilir gecenin kaçı şimdi orada..
Yani diyorum ki aklımın saati sende kaldı...
Akrep ile yelkovanın keyfi kaçtı...
Çay içilir, kahve yapılır, kırk yıllık hatırların kapısı çalınır..
Ya da ne bileyim yemek yenmez mi yani
Uzun yoldan geldin, kaç kadının dehlizlerinde uyuttun kendini?
Kaç boyalı saçın arasında gezindi güz yanığı ellerin?
Çok mu kalacaksın burada yoksa ben sana az mı geldim?
Biliyor musun gecenin ikisini üç mü geçiyor ne?
Ne oluyor?
Bu kumlar yine kimin saatinin zembereğine geriye geriye doluyor?
Bir yolunu bul,
Kelimeler uydur, yalanlarında doldur sessizliğimi adam..
Beni giyindirirken soyundur!