Aklımın Ortasında Şiiri - Kağan İşçen

I.

derviş yekinir:

'gözün alabildiği yerde sümüklü çocuklar olmalı
ille yoksullaşmalı diyerek
kurtulunmalı eşyalara tutsaklıktan
güneş altındaki su zerreciği bizim olmalı
çığır açmalı yoksullaşmamız sevgiyle büyüyerek
ve diyebilmeliyiz ki
dün paylaştık tayyare böceğini izlemeyi
şahmaran öyküleri dinleyerek'

II.

yatağımda sabah serinliği
kahvaltı tabağında dört zeytin
kuşburnu dolu fincanın rengi güzelleşmek yanlısı
haberlerde ahmak ıslatanın azizliği
ne çok savaş ve açlık var dünyada
beyefendiler öyle istemiş olmalı
bunca şaşaanın içinde aklımın bir köşesinde mutlaka
ellerinle öpüşmek isteği
kaç kere mendilleşirdin alırdın terimi
şimdiye kadar...
kahvaltı bitmedi oysa
sensizlikle başım dertte
hiçbir fincan gözümde şirinleşmiyor....

muhatabım yok
karşılığı olmayanlar için yürüdüm hep
ölümcül şakası gibi sığınışların yüreğime
berrak suya dokunmadan kirlettim aşkı
felsefem
ne bulursan onunla
sesin varsa ona sarılırım
yağmur bulutlu bir yatakta
ne de olsa
penceremin gözü daima sokakta...