Hiç bir sevdaya nokta koymadan yenisine başlamadım. Çünkü biliyorum, eğer büyük harflerle sevmek istiyorsan önce geçmişine nokta koymalısın. Ben hiç küçük harflerle sevmedim seni. Sana yazılan her şiir kocaman harflerle başlayıp, kocaman harflerle bitti. Sen benim alfabemin en büyük harfisin...
Dün gece yine bu saatlerde aklımın en karanlık odasında misafir ettim seni. İlk defa küçük harflerle sustum. Ve içimde ne kadar sen varsa dışıma kustum. İçim dışıma çıksa bile seni benden çıkartamadım, sustum. Çünkü sen benden çıksan ortada bir ben kalmaz, biliyorum. İçimken, hiçim mi oldun şimdi sen? Hayır, sen hala içimin de içisin. Sen benim dışımdaki herkesin, hiçisin!
Şimdi söyle bakalım;
Hiçimin mi yoksa içimin mi içisin?
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta