Aklımın Bütün Gücüyle Şiiri - Erbay Kara

Bugün yürüyüşe çıktım
Yürüyor kurşuni bulutlar
Benimle gökyüzünde
Hafif bir rüzgar esiyor kuzeyden
Adını düşünüyorum yürürken
Türkiye’li adını
Usulca tekrarlıyorum birkaç kere
İçimde baharlar çiçekleniyor
Düşünüyorum iki insanız
Herhangi iki insan
Yerimiz var bu dünyada

Bir çocuk koşarak geçiyor yanımdan
Onüç ondört yaşlarında bir kız çocuğu
Saçları kömür gibi kapkara
Gözleri aynı sen
Aklımın bütün gücüyle
Düşünüyorum hayatımı
Kavgamın can damarlarında ki
Yoldaşlarımı şiiri ve aşkı
Bir bilsen gülüm benim
Ah bir bilsen
Bu yürek neden bu kadar yaralı

Hafif bir rüzgar esiyor kuzeyden
Sevdiğim kadınlar geliyor aklıma
Sen geliyorsun delidolu, gözükara
Merhametine sığınmam ateşinin
Düştüğü yeri yakacaksa yaksın
Yattığım zindanları düşünüyorum
Ne için yattığımı
Demir kapıları kelepçeleri
Hürriyetin kanat vuruşunu
Tel örgüler arasında
Bende bu kadar isyan varken
Adının neden “SEVDA”
Olduğunu düşünüyorum
Bütün hızıyla çarpıyor kalbim
Y A Ş I Y O R U M