Aklımdan geçenler dört yanı mahmur

Aklımdan geçenler dört yanı mahmur
Kıskanıyorum babamı dört yanı tam takır
Gönlünden sevgi, gözlerinden yorgunluk akar
Baksa da gözlerinden her zaman yüreğinden anlar
Hataları yok mudur acaba diye düşünmeye yok hacet
Yapmıştır her insan kadar düşmüştür hataya elbet
Geleceğini sorgusuzca etmiştir ipotek
Bazen farkında bile değildir,
Kırmıştır karşısındakini belki de istemeyerek
Ben ne insanlar gördüm iki dirhem bir çekirdek
Zannedersin ki sadrazamın sol yanı öyle yürüyor böbürlenerek
Altı üstü gününü yaşayacak kadarlar ilerisini görmeyerek
Mevki, yetki, yaşı ve başı ve hatta hayat arkadaşı
Kim olursa olsun, otobüste her zaman yeri aynı
Tekerlek üstü hiçbir zaman bu değişmeyecek bu alın yazı
Gidilen yol neresi olursa olsun,
Neyle gidilirse gidilsin, yine aynısıyla döneceksin
Sonra anladığında sen aslında hiçbir yere gitmemişsin
Bir şey oldum derken aslında sen, sen olmaktan vazgeçmişsin
Sonuçta hepimizin gideceği yer malum
Mesele sen giderken arkandan ne derler sen asıl bunu düşünmelisin
Kimseye eyvallahım yok şükür Allah’ıma
Aldığımı muhakkak ödemişimdir alasıyla
Kimseye vermedim sevgimi ne parasıyla ne puluyla
Hak edenler kalsın her zaman yanımda,
Çocuklarım umarım yaşatır, anlarım
Babamın yaşadıklarını ölmeden bu dünyada
Zannediyorum daha fazla yoktur başka
Dünyada alınacak başka mutlulukların yanında
Bunu anlamayanlara da yaşatsın yaratan, hak ettikleri kadarıyla
Yoksa sansınlar ki, hayat sadece görünenlerden ibarettir
Böyle dönüyor sanki dünya
Son olarak dileğim allahım sana
Bırak uyusunlar sanal mutluluklarıyla
Ömür tüketsinler dört yanı yalnız konforlu
duvarlarda….
11 Şubat 2012
Gerol