Sana bakınca dünya duruyor,
Kalbim bir yangın gibi yanıyor.
Aklımdan çıkmıyor, çıkmıyor,
Aklım çıkıyor, sen çıkmıyorsun.
Geceler karanlık, sabah yok,
Gözlerinde bir umut, bir soluk.
Her adımım sen, her adım uzak,
Aklım çıkıyor, sen çıkmıyorsun.
Ellerim boşlukta, soğuk rüzgar,
Yüreğimde sen, bu nasıl duvar?
Sesin yankılanır, kalbim hep ağlar,
Aklım çıkıyor, sen çıkmıyorsun.
Sensiz geçen her gün bir hüzün,
Aşka dair her an bir sürgün.
Yine de beklerim, biliyorum, üzgün,
Aklım çıkıyor, sen çıkmıyorsun.
Berkay Kotan
Kayıt Tarihi : 29.9.2024 18:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Oğuz Atayın sevdiğim bir sözü olan " Aklımdan çıkmıyor. Aklım çıkıyor. O çıkmıyor. " sözünden ilham alarak yazdığım şiir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!