Aklımda Yok'sun Şiiri - Fevzi Emir Yılmaz

Vakit, geceyarısını hayli geçti,
Gerçeklerime ve hayallerime
Yenik düşen gözlerim,
Usulca yumulmaya başladı artık,
Ki, saat neredeyse üç oldu,

Ve sen hiç, aklımda yoksun!

Yaşlı gecenin, yorgun koynuna girip,
Biraz sağa sola döndükten sonra ,
Fazla sürmez, birkaç dakika içinde, uyurum artık,
Ve başlarım yine, Yorumlanamayan rüyalarımdan
Bir tanesini görmeye,
Kan ter içinde uyanıp
Her zamanki gibi,
Soluğu sende alırım yine,

Ve sen hiç, aklımda yoksun!

Biliyorum, bu yaşadıklarımda,
Ya'da yaşayamadıklarımda
Senin hiç payın yok,
Seni başıma bela eden gönlüm,
Öylesine sahiplenmişki seni,
Gönlümden aklıma gelmene bile
Müsade etmiyor,
İçin için seviyorum seni,

Ve sen hiç, aklımda yoksun!

Bazı geceler, hiç uyumadan geliyorum sana,
Ne sen farkına varıyorsun bunun, ne'de ben,
Geceleyin uyumak gibi,
Sabahleyin uyanmak,
Kahvaltı yapmak gibi,
Yürümek gibi,
Su içmek gibi seviyorum seni,

Ve sen hiç, aklımda yoksun!

Gözü, kulağı, saçı, sakalı,
Kolu bacağı, yada parmakları,
Hiç aklına gelirmi insanın, Mesela konuşmak için,
Dili, gelirmi aklına insanın,
Bir parçam'mışsın gibi seviyorum seni işte,
Hiç farkında bile olmadan, Farkettirmeden,

Ve sen hiç, aklımda yoksun!

Keşke , sen'de aklına getirmesen beni,
Düşünmesen,
Hiç sormasan bana,
Aklında değilsem,
Neredeyim , nerendeyim diye,

Senin yerin yurdun,
Benim yüreğim,
Aklın erişemeyeceği uçsuz bucaksız,
Bu koskoca yüreğim,

Aklımda olsaydın eğer,
Böyle deli divane gibi,
Nasıl sevebilirdim'ki seni,
İyi'ki aklımda yok'sun,
Olma'da zaten,
Tepeden tırnağa birtek bendesin,
Varlığından kül'e dönen
yerdesin,
Yüreğimdir mahşere dek
Değişmeyen adresin,

Ve sen,
Ve sen hiç, aklımda yoksun.

FEVZİ EMİR YILMAZ