Akliman’da Yolumu Gözler Hatıralar

Kış güneşinde uyanır uykusundan
Tap taze bir gelin gibidir kıyılar
Duvağı başında, tülleri sarkar eteğinden
Elinde kır çiçeklerinden bir buket
Yollar ardına kadar aralık
Deniz arınır hırçınlığından
Nazlı bir kayık sallanır küçük limanda
Balıklar kuytulara dalar
Akliman’da yolumu gözler hatıralar

Gözlerimi yumarım usulca
Buluttan kanatlar takılır kollarıma
Küçük bir rüzgar uçuşur tepelerden
Kanatlarımı sarıp sarmalar
Bırakır yükseklerden tenha sahillere
Zeytinler filizlenir dalında
Koyun sürüleri yayılır tepelere
Dalgalar bir bir sürükler anıları sahile
Martılar her zamanki gibi özgür
Limanda bekleşir eski arkadaşlarım
Büyülü bir el çalıştırır motoru
Kuşlar ve balıklar buluşuruz maviliklerde
Dalgalarla aramızda köpükten bir dans başlar
Babakale kahvesinde bekleşir yaşlı amcalar
Kale burçlarının dibinde gürbüz çocuklar oynaşır
Çeşmenin başını tutar genç kızlar
Her şey yerli yerindedir
Yalnız ben yokum
Akliman’da yolumu gözler hatıralar...

Turan Gökmenoğlu
Göztepe, 23 Ocak 2007