Aklıma Şeref Geldi Şiiri - Mehmet Selim ...

Bir arkadaş vardı adı şerefmi? ,şeref.
Gördüğüm zaman oldum müşerref.
Bağırır,çağırır,fırsat vermez,el-insaf.
Şeref Işık dedim,çiftlik geldi aklma.

Şükrü koç ile bol bol nutuk atardı.
Gündüz çalışırdı ama gece yatardı.
Kendi fikirlerini her dem satardı.
Şeref ışık dedim,mazi geldi aklıma.

Şeref,Emekli oldu gitti kırgızistana.
Şükrü müdür oldu gitti solahana.
Burun havalı,sahip çıkmadılar bana.
Şeref dedim,şükrü geldi aklıma.

Hep anlatırdı ben bilirim derdi.
Kalbi saftı,bana çatmaktı derdi.
Sanat okulunda olmasaydı inadı.
Efendi dedim,şeref geldi aklıma.

Kendi kara yağız,baha biçilmezdi
Söz hakkı vermezdi,ama söylerdi.
Cömertti portakalı soyup verirdi.
Portakal dedim,aklıma şeref geldi.

Dünya,bir lokma verir,bin tokat atar.
Selim,yazmayı bilmez kafadan atar.
Maaş yetmiyor,şeref ikinci iş yapar.
Maaşım az dedim,aklıma şeref geldi.