AKLIMA SEN DÜŞÜNCE
Aklıma sen düşünce
Yaşımı unutuyorum, yaşadıklarımı
Geçmişin, geçmişte kaldığını unutuyorum
Her taradığımda ağaran saçlarımı,
Bir umut daha filizleniyor göz bebeklerimde
Hayallerimin, ardı arkası kesilmiyor
Ateşin yaktığını unutuyorum mesela
Aklıma sen düşünce
Ben cennete düşüyorum sanki
Bin tebessüm kaplıyor yüzümü
Heryanım kuşlar, çiçekler, börtü böcek
Daha bir çocuklaşıyorum mesela
Şımarıyor, yaramazlaşıyorum üstelik
Hatta, hatta korkup kaçıyorum
Aklıma sen düşünce
Bir sana çalışıyor kafam sadece
Bir sana dönüyor dünya, alabildiğince
Güneş sen oluyorsun mesela, gökyüzü sen
Ve, bir mendil daha ıslanıyor yüreğimde
Vuslat fukarası olduğum,
bir tokat gibi çarpıyor
Yüzümün ta orta yerine
Aklıma sen düşünce
Aklım başımdan gidiyor işte
Biçare kalıyorum kuşkular girdabında
Korkular sarıyor beni, ap ansızın
Tutup kaldırayım diyorum ellerinden
Daha derine düşmeden, boğulmadan
Gözlerine bakmadan, yüreğini yakmadan
Onuda, onuda ben gibi bir çıkmaza sokmadan
Aklıma sen düşünce
Nutkum tutuluyor, düşünemiyorum ben
Bir yıldız kayıyor geceleri gök yüzünden
Aklımda sen, duamda sen, tuttuğum her dilekte sen
Aklıma sen düşünce
Bir başka oluyorum ben ...
FEVZİ EMİR YILMAZ
Kayıt Tarihi : 16.10.2023 22:17:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!