Bugün yine güne sensiz uyandım
Yine kalkar kalkmaz ilk sen geldin aklıma
Hani o gözlerinin ışıltısını görememek var ya
Kahrediyor, hayatta soğutuyor beni
Kader insafsızca aldı uzaklara götürdü seni
Sensiz bu şehirde nefes bile almak istemiyorum
Ne önümü görebiliyorum
Ne de insanları seçebiliyorum
Hayata küstüm bir türlü barışamıyorum
Sokaktan geçen herkesi sen biliyorum
Gönül isterdi ki hep yanı başında olayım
Bir an bile olsun ellerini bırakmayayım
Ama ne yazık ki hasret hep bizimle beraberdi
Araya uzun mesafeler girdi
Aklıma gelişin, aklımın gidişiydi
Bir de o güzel gözlerin vardı ki
Onları görünce ne dert kalırdı
Ne de hiçbir şeyi düşünecek vaktim olurdu
Gözlerim o an sadece gözlerinde kaybolmak isterdi
Sensizliğe ait bir bensizlik var içimde
Gözlerim seni arıyor köşe bucak bir yerlerde
Ne zaman üzerime bulaştı bu sensizlik
Ne zaman bulaştı bu çaresizlik ve hevessizlik
Düşüne düşüne eskittiğim o hayallerimin peşindeyim
Düşlerimin yönetmeni
Sana kavuşacağım günü iple çeker bir haldeyim
Kayıt Tarihi : 2.10.2012 11:21:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!