Her gecenin sancısı kıvranırken içimde
İki soluk arası gelip giden biriyim
Yüreğin vuruşunu saklayamam saçımda
Tâ tellerin dibini ters yüz eden biriyim
Saçım başım dağınık,tam karşımda taş duvar
Hem de darmadağınık mahrem bir sıkıntı var
Yalınayak bir dert, gel diyor gel, diyâr diyâr
Ben ise, bile bile iz kaybeden biriyim
Derdim benim ne yer, ne yâr ,ne sen ,ne ben,değil
Sancım,saç dibindeki ,sancıya neden değil
Koynumda uyumayan, artık bu beden değil
Haps-i münferidim ben, münferiden biriyim
Azaptan hapis olmuş,her karanlık fikiri
Söylemez ola dilim ,âmelimse dipdiri
Ben istediğim kişi olmak isteyen biri ,
Mükemmel değilim amma ,sahiden biriyim
Gözlediğim hâlimle,ben sadece kendimim
Mürekkep denizinden taşıp gelen kalemim
Ya da iç denizimde öfkeyim, hem elemim
Hem de cezir'den geçip med'e, neden biriyim
Bütün sular taşarsa , ya menzilsiz dalgalar
Büsbütün bahr ummanı dalga dalga algılar
Gel gide dayanamaz ,faş eyler soğuk sular
Yine de iş bu sırra istinaden biriyim
Biriyim ...Bozkır sabrı misalî allak bullak
Ovaya,bağa,dağa bakarken ıslak ıslak
Tenhanın huzurunda kuruttuğum dile bak
Bir kuşluk vaktindeki lirik şi'rden biriyim
-Lütfen gülümse- diyor -lütfen dem dem gülümse-
Bunu bir lirik şiir diyor , başka hiç kimse
Çekerken kürekleri ,mehtab eğer ham ise
Dahi,hayale dalan ahesteden biriyim
Şiirin düştü şehlâ bakışları ,kuytuya
Sabah-ı haşr'e kadar uyumayan uykuya
Düşerken notaların kokuşları kuytuya
Semâviyi çaldıran her besteden biriyim
Sazlar ile mızraplar, güneşin nakışını
Nakkaş gibi işliyor sabırın yokuşunu
Dualı dudağımın amini döküşünü
Canımın maksûduna söz kaydeden biriyim
Biriyim... Âminlerle Allah'a yalvarırken
İkbâl-i ömür için geceye yol verirken
Kuş tüyünden huzuru rüyalarda görürken
Yine de gönlüme her gün hükmeden biriyim
Bendeki bu kaygılar umman kaygısı değil
Şakağa dayadığım derman kaygısı değil
Şu zamanın tetiği ferman kaygısı değil
Kaygıdaki saygıyı takdir eden biriyim
Bir başına ıpıssız nafile bir kıyamda
Ağız dolusu lâfı sürürüm ayağımda
İyicene,besbelli tanıdık beş duyumda
Tekil şahıslara aşk, meşk kasteden biriyim
Biriyim diye diye çığlığa yetecekken
Her çoğul şahıslara veryansın edecekken
Her debdebenin tam da dibine çökecekken
Feryâdları böylece hep hisseden biriyim
Henüz susmak vaktidir ,Gülnihâl susmak vakti
İç ağrıları göğe kıbleyle asmak vakti
Can-u tenden geçip de ,sabıra basmak vakti
Tâm basarken bir dolu iniltiden biriyim
...Ben ki ;İşitilmeyen feryâdın tabiriyim
//Ben ki ; Tevekküldeyim ... İyiyim,çok iyiyim //
Haps-i münferid ; tek başına hapis
debdebe ; gürültü patırdı
Kayıt Tarihi : 12.1.2018 17:31:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nihal Mirdoğan](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/01/12/aklima-dusen-agir-dusunce.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!