Affetmez ! Şiiri - Nihal Mirdoğan

Orhun'dan Tuna'ya ecdâd izine
Yolcu değil isen, yollar affetmez
Meselâ,Göktürk'ün yabgusu kimdir
Bunu bilmez isen,yıllar affetmez

Kutluk Kağan, Bilge Kağan duruşu
Unutursan Türk'e devlet kuruşu
Unutursan Çin'e, Türk'çe vuruşu
Oğuz'a uzanan dallar affetmez

Sararmasın yaprak,kurumasın dal
Türk Oğuz beyleri ! Bu nidâda kal !
Tekrar doğmak içün, içre hemen dal
Yoksa,Anka'daki küller affetmez

Çok uzaklar yakın olmalı bize
En kutlu hedefler varmalı dize
"Hedef Kızıl Elma " değmezse söze
Kaf dağına değen kollar affetmez

Orta Asya'dan, Asrı Saadet'e
Seyir eden kalem,sanki adetâ
Türk'e yazmaz ise kutlu reçete
Şifâ bulamayan eller affetmez

Söz verdim Rahman'a ettim yemini
Şiir atlasının Türkçe demini
Aşklar yeşertmezse kutlu zemini
İrem bağdan esen yeller affetmez

Ülkü aşkı,ülke aşkı,Hâkk aşkı
Aşık,şerbet gibi doldurur eşki
Neçe bülbül hasret olmasa keşki
Anadolu kokan güller affetmez

Muhabbetle tekrar edin nidamı !
Hazar'ın âşığı alsın gadamı
Tuna sulamazsa asil sevdâmı
Tâ Vey'den kan kokan sular affetmez

Yele,suya,göke, aya kut almış
Kut'lanmış ülkede, iller affetmez
Firûze şehirler üşüyüp kalmış
Türk'ü,"Türk mavisi" şallar affetmez

İlim, irfan ,derya olup taşarken
Mefkûremiz "Turan", şâna koşarken
Unutursak eğer,Mostar coşarken
Vardar'ı yıkayan seller affetmez

Hilâlli, yıldızlı sırra ermezsek
Şehâdetin rengi al'lar affetmez
Türk için,amansız emek vermezsek
Kavim,kardaş diyen kullar affetmez

Çileye katlanır her kut'lu nefer
Ezanda kulağı,dilinde ; Zafer !
Destan dolu dünüm, kokmuyorsa ter
Zarfın üstündeki pullar affetmez

Rüzgâr, postasından hız almaz ise
Yapıldak ulaktan haz almaz ise
Ve yine,sûrede iz bulmaz ise
Fetih'i okuyan diller affetmez

Yine meselâ,cenk ,Türk'te düğündür
Davullu zurnalı o toylu gündür
O hilâl heybeli at, Yörüğündür
Kamçı şaklamazsa çullar affetmez

Çul ağlar post ağlar,iyi bilirsin
Kimi abdal olmuş hırka alırsın
Bülbül feryadına koşar gelirsin
Mecnun olsan bile çöller affetmez

Ben ki,içimdeki çölü,suvardım
Hem altın tasınan,Aral'a vardım
Atımı dağlara,Pamir'e sürdüm
At affetse bile, nallar affetmez

Hani yaylalarım, hani nal izim
'Şey' diye yutkunma töresiz er'im!
Boşa mı gidecek şu çektiklerim
Pekalâ biçildi mi ektiklerim ?
Toprağım affetse beller affetmez

eşk ;gözyaşı
çul ; atın sırtına serilen keçe.
bel ;toprağı temizleyen, kürek gibi bir alet
Misâl ;"Bülbülü suvardım altın tasınan - Gurbete yolladım kara yasınan." (Halk türküsü)
suvardım ; su içirmek,sulamak demektir.
Misâl ; Yaşar Nuri Öztürk ;"Bitkiler için rüzgârları dölleyiciler olarak gönderdik; gökten bir su indirdik de onunla sizi suvardık."