Ahüzar Şiiri - Ercan Yıldız

İçimdeki hıçkırık, yanık bir ney sesidir.
Bedenimden ruhuma ağıtlar sızar oğul!
Gözlerimde uçuşan, hayalin gölgesidir.
Bakınca ufuklara, anılar süzer oğul!

Her yeni gün başımda bulutlar dolaşıyor.
Bağrımda yanan ateş, rüzgarla yarışıyor.
İçim dışım bir olmuş, ruhumla savaşıyor.
Çivi ile gönlüme kuyular kazar oğul!

Dillere destan idik, eksildik satır satır...
Özlemle beklenen gün, hep gideni aratır.
Yokluğun yüreğimde başka bir ben yaratır.
Karanlık gölgelerde umutlar yüzer oğul!

Yaşadığım hayattan bıkmıyorum desemde,
Yokluğunu aklıma takmıyorum desemde,
Gece gündüz resmine bakmıyorum desemde,
Söylediğim yalana duvarlar kızar oğul!

Bir düş gördüm belki de, bu rüyayı yorana...
İyi değilim ama anlatamam sorana.
Canım yanıyor canım! El basarım Kuran'a.
Unutmak istedikçe dertlerim azar oğul!

Yüzüne hasret kaldım, susadım çöller gibi,
Umudumun her yanı sararan güller gibi,
Akrebin kıskancında tükenen günler gibi,
Bir sızı oldu zaman, gönlüm intizar oğul!

Yoruldum anıları birer birer yakmaktan!
Yoruldum resimlere hasretinle bakmaktan!
Yoruldu gözyaşlarım yollarına akmaktan!
Özlemin hücrem oldu, halim ahûzâr oğul!

02/02/2021-ELAZIĞ