Uzun süre telefonda konuştu kadın.Nedense hep gülüyordu onun sözlerine. Telefonu istemeyerek kapattı otobüsten inecekti. Vapurla gidiyordu akşamları eve. İskeleye yaklaşırken elleri yine onu aradı telefonda. "Aklım sende kalmış" dedi. "Alabilir miyim? "
"Alamazsın" dedi. Aklımı başımdan aldın. Akıl mı bıraktın bende." "Bende kalsın." Güldü yine kadın. Sen dedi adam "Cenneti yaşatıyorsun her saniye.. Yaşarken adama..". Aklını da alamadı kadın.
Sözler takılı kaldı telefonda... vapurda... iskelede...
Kayıt Tarihi : 31.5.2015 20:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!