Aklım sende Şiiri - Dağlar Özügüç

Sen doğrularını çekinme söyle
Söylenen söz heba olur sanma
Sözünün yere düşmesinden korkma
Bırak sözün düşsün yerlere
Doğru ise söz bir nadide tohumdur
Düştüğü yerde filizlenir
Sen de benim duygu dünyamda nadide bir filizdin
Ama bende mevsimini bir türlü bulamadın
Gittin başka iklimlerde açtın
Üzüldüm kızdım birazda kıskandım
Belki seni unuturum diye
Gölgeme parlayan yıldızları doldurdum
Bir dönem göğün gönlü boş kaldı
Yıldızlar gölgemde gönüllü hapis kaldı
Yıldızlar dönüp bir daha da parlamadı
Ama ne yaptıysam bir türlü
Bu gönül senden ayrılmadı