Hazanda, yazdan çalma bir güne,
Uyanırken acının baş-şehri
Yepyeni bir gün başlıyor.
Ilkyaz güneşi düşmüş gibi,
Bir ışıltı var,
Parlıyor.
O şimdi ne yapıyor
şu anda, şimdi,şimdi?
Evde mi, sokakta mı,
çalışıyor mu, uzanmış mı,
ayakta mı?
Kolunu kaldırmış olabilir,
Devamını Oku
şu anda, şimdi,şimdi?
Evde mi, sokakta mı,
çalışıyor mu, uzanmış mı,
ayakta mı?
Kolunu kaldırmış olabilir,
Acıların baş şeherinde yazdan kalma hazanlı bir günde yepyeni gün başlıyor. Eski günlerden farkı olmadan. Şair de bunun farkında. İlkbahar güneşi düşen günler gibi parlayır dünya.
Neşeli mahnılar söylemeye alışkın dilinde güzel bir şarkı. Ama, gönlü mahzun, kederli, hissiz ve suskun. Bir tezad içinde çırpınır şair.
Yüreği söze bakmadan bildiğini okumada, kalem de onu yazmada.
Yürek nasıl da tablarmış bu kadar işlemlere, sevdalara, qayğılara, bilemiyor şair. Çaşıb da kalmış...
Bense şiiri okumakla şaşırdım, güzel şiiri.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta