'Ne kadar içsem de,
ne kadar istesem de,
sarhoş olamıyorum;
aklım beni bırakmıyor! ' diyordu
filmdeki kadın...
Aklım beni bırakmıyor!
Resimdeki gözyaşları gibi...
Görünmeyen el gibi...
İçimde bir sızı gibi..
Aklım beni bırakmıyor...
Bıraksaydı
bu kadar masum kalmazdım...
Aklım beni bırakmıyor...
Aşka doymayışım,
aşkı arayışım bu yüzden midir?
Kim bilir?
Yitirdiğim ya da hiç bulamadığım herşey için,
gidemediğim tüm şehirler,
çıkamadığım bütün yollar için yine ağlarken bile..
aklım beni bırakmıyor!
Bak, oturmuş sana şiir yazıyorum...
(Ekim 2003)
Dilek KalındemirKayıt Tarihi : 19.7.2005 15:40:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Dilek Kalındemir](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/07/19/aklim-beni-birakmiyor.jpg)
TÜM YORUMLAR (2)