Akıl veren çok, huzur veren yok,
Hedefi şaşmış, Eros’un attığı ok.
Kafalar ki boş, uçkurlarda akıl çok
Vallahi kardeşim aklım almıyor.
Başının etini yiyen, ömrünü yer,
Çiy ete, kul hakkına, “mecazi” der.
Bu aç gözlüler, domuz etini de ver.
Vallahi kardeşim aklım almıyor.
İnsan arttıkça insanlık azalmakta,
Gök deliniyor, yerlerse kazılmakta.
Yer delenler yükselir mezarlıklarda,
Vallahi kardeşim içim almıyor..
Yerde başka, gökte başka hayatlar
Yaşayan gençleşir, ölenler bayatlar.
Geride kalan, acı tatlı tüm hartalar,
Vallahi kardeşim içim almıyor..
2024
Uğur Musab Şahin
Kayıt Tarihi : 30.1.2024 20:21:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!