Aklım Almıyor Şiiri - Nasıf Acar

Dallarını rüzgâr okşar,
Salkım söğütlerin...
Gözlerim gözlerinde buluşunca....
Çamurlu sular akar,
Retinalarımda.
Anlamsız bu dünya,
Bir göz aç-kapa,
Yaşam bitmiş.
Eskiyen yılların kenarında,
Aklımdan geçenleri kimseler bilmiyor,
İnsanlar insanlara üstünlük kurmak için,
Neden uğraşır?
Aklım almıyor...
Yaşam uzun gibi ama çok kısa...
Ölüm var bu bir gerçek
Ölünce bedenler
Ağıtlara ağıt ekleriz
Gözyaşları dinmez
Aylar yıllar geçer unutamayız
Oysa tatlı dil, hoşgörü,
Kırmamak insanları,
Dilimize hakimiyet
Hiç aklımıza gelmez ölene dek