Aklı Ziyan Şiiri - Mehmet Şahan

Gerçek, gözü kör eder; yarım aklı da ziyan,
Deli konuşur amma, inanır onu duyan! ..

Gafil nereden bilsin, ak dururken karayı,
Gerçeği görse şaşar, andırır maskarayı! ..

Aklı ziyan anlamaz, kaşıtır hep yarayı;
Acıyı duyar duymaz, başlatır yaygarayı! ..

Aklıevvel olanlar; seçilir birer, birer;
Aldığı emre göre, halkın içine girer! ..

Aklı ermese bile, “akil dane” kesilir,
Birkaç hane gezince, ona dana kesilir! ...

Bu halk zaten koyun ya, görünce meleşirler!
Koyunun merasını, adilce üleşirler! ..

Öğüt vereceklermiş, “yedi”sinden yetmişe!
Kimse bakmayacakmış öncesinden geçmişe! ..

Ne kadar mum var ise, köreltip fitilini!
Masum sayacakmışız, bebemin katilini! ..

On binlerce fidanı, körpeyken kesenleri!
Diyor ki bağışlayın, haksızken küsenleri! ..

Vatanı namus bilip, namusunu beklerken!
Analar yanmadı mı? Yavrusunu koklarken! ..

Kimler için yatıyor, bağrında onca şehit!
Her taşı şühedadır, haykırır sanki lahit! ..

Tüm bunları yok sayıp, ihaneti hoş görme!
Gafili kanıksayıp, bu vatanı boş görme! ..

Emri kimden aldıysan; git, onlara akil ol!
Birazcık anladıysan; o, kanlara vekil ol! ..

Kanımızla sulandı, Vatanın her zerresi!
Şahan der ki olur mu, kanın müzakeresi? ..