Gözyaşıyla gülmek:)
Konuşmaya başladım düşüncelerimi.
Ilık bir bahar sabahı
Rüyada gibi; karşımdaydın.
Dolu dolu oldu gözlerim
'Aman gelme' dedim, bak geldin işte
Dünyaya meylin var, 'beşer'sin bebek
Bir bilsen dünyamız neyin nesidir
Ayırır ağzını işersin bebek.
Kimisi su katar içtiğin süte
Devamını Oku
Dünyaya meylin var, 'beşer'sin bebek
Bir bilsen dünyamız neyin nesidir
Ayırır ağzını işersin bebek.
Kimisi su katar içtiğin süte
ahde vefanın çocuğunu giydirmiş, kuşandirmiş, makyajlar sürmüş, süslemiş püslemiş, ışığını ayarlayın tekrar sunmuş sun bizlere bu da ayrı bir güzellik olmuş yebrikler
Şiirinizdeki her mısra ayrı bir anlam.Affınıza sığınarak diğer üstadların yorumlarından farklı bir yorum yazmak istedim..“Gözyaşıyla gülmek” dedim…
İçimde bastıramadığım bir his var,
Sana her baktığımda, hem gülüyorum… hem ağlıyorum.
Çünkü sen, hem en güzel sabahı getirdin bana,
Hem de en uzun vedayı...
O gün, o ılık bahar sabahıydı…
Rüya gibiydi gelişin…
Ve ben… uyanmamak istedim o düşten.
Gözlerimden süzülen yaşları sen fark etme diye sustum,
Ama içimde senin adını yazan bir kalem vardı —
Her damlada mürekkep, her harfte özlem.
Kuşlar bile sana geldi o sabah.
Ben ise, senin ardından boşluğa bakıp,
Kime neye güldüğümü bilmeden,
Yalnızca gülüşünü anımsayıp
Bir çocuğun annesiz kalmış bakışları gibi daldım.
Sen gittin...
Ama arda kalan ben değildim sadece —
Bir cesetti ardında kalan…
Ruhu senden giden…
Ve ben o gün anladım,
İnsanı en çok, geride kalan sessizlik öldürürmüş.
Rıhtımlar sessiz şimdi.
Baharın ılık sabahları bile sensiz üşütüyor içimi.
Ve ben, meçhule giden yolda,
Ne dönecek bir adres,
Ne de bekleyecek bir umut bıraktım kendime.
Sadece gözyaşlarımla suladım içimdeki hasreti.
Ve kırdım kanatlarımı…
Uçamayayım diye bir daha,
Uğruna düştüğüm göklere.
Biliyorum...
Burası ceza yeri değil mi zaten?
Adem’in indirildiği dünya…
Belki de bu yüzden
Cennetten düşenin yükü,
Yalnızlık oluyor bu yeryüzünde.
Yüreğinize emeğinize sağlık kaleminiz daim olsun efendim.??
ahde vefanın çocuğunu giydirmiş, kuşandirmiş, makyajlar sürmüş, süslemiş püslemiş, ışığını ayarlayın tekrar sunmuş sun bizlere bu da ayrı bir güzellik olmuş yebrikler
Her dizede tatlı bir anlatı vardı.. devamı dileğimle başarılar
Çok dokunaklı yazmışsınız. Yüreğine sağlık.
Naçizane yorumumu, mazur görmeniz dileğiyle.
Hz.Adem(as) ın yaratılması, cennete iken , sonra dünyaya İlk peygamber olarak gelmesi, Cenab-ı Allah’ın takdiridir. Buradaki asıl mesaj insan oğlunun asıl yurdunun cennet olduğu, dünyanın ise fani oluşu, tüm bunlarla birlikte kaza ve kadere iman, ve dünyadaki imtihan! Vel hasıl, çektiğimiz acılar fani olan yani gelip geçici dünya için olabilir mi? Şüphesiz ki her kulun bir imtihanı vardır, kimi bunu acı olarak görür, kimisine nimet. Mahsuni Şerif , bazı acılardan al ilacını! der. Her acı her zorluk , sabır ile göğüslenirse, o vakit insan , hakiki mümin olur. Duâ eder Duâ bekleriz
Ahh ... evet
o elmayı da yemiyecekti
Havva '
Kırdım kanatlarımı......
Sevgiler .....
Harikasın çok güzel bir şiir ..Severek okudum üç kez .Yüreğine sağlık Tuğba.Kalemin daim olsun
Yalnızlıklarla dolu hüzünlü bir şiir . Ama yine de gülüyor mısralar ağlarken bile. En zor olanı da bu değil midir zaten? Gülerken ağlamak...
Güzel bir şiir okudum kutlarım hocam tebrikler
Rıhtım yalnızlığı sarıyordu.
Ilık bahar sabahlarını.
Meçhule giden bir yolda
Islattığım gözyaşlarımla
KIRDIM KANATLARIMI...
Bilsen ne kadar güzel ifadeler.
Kutlarım azize.
Yüreğine sağlık
Bu şiir ile ilgili 13 tane yorum bulunmakta