Her lahza bir gam ile yıktı köşkünü
Uyandı uykudan, ortalık toz duman
İnsan-ı Kamil değildi yuttu sözünü
Bulutlar ağladı, yeryüzü kan revan
Zemine vurmaktaydı ruhu mahirin
Aklı kalbine râm oldu şairin
Sevdanın ateşi eğer
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Devamını Oku
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta