Çıkarı nerdeyse oraya kayar,
Çevrede herkesi sürüden sayar!
Kendini çobanın yerine koyar,
Aklı loş insanlar kaval ünletir!
Yediği naneyi hesaba katmaz,
Ağzında daneyi, baklayı yutmaz!
Açınca çeneyi usanıp, bıkmaz
Aklı boş insanlar masal dinletir!
Ömrünü geçirir hay ile hayda
Gönlünü uyutur yeldeki gayda!
Nefsini avutur düğünde, toyda
Aklı hoş insanlar gönül eğletir!
Şahan der kimseyi dışlamıyorsa,
Sazında nağmeyi düşlemiyorsa,
Sözüne ben diye başlamıyorsa
Aklı başındaysa hayat öğretir…
Kayıt Tarihi : 14.7.2014 00:38:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!