Tütünü hüzünle sarılmış bir sigaraya yaktım geceye,
dumanı gökyüzüne değil, içime çekildi sanki.
Her nefeste biraz daha yanar içim,
her nefeste biraz daha susar dilim.
Akla zarar, yüreğe ziyan.
Bir şiir dökülür içimden,
kelimeler birbirine yaslanır,
suskunluğun karanlığında fısıldar dizelerim.
Kâğıdın beyazına değil,
gözlerimin derin karanlığına yazılır içim.
Sessizliğe bürünmüş dizelerde saklarım kendimi.
Akla zarar, yüreğe ziyan.
Bir gün daha eksilir takvimden,
akrep ve yelkovan bir kör kuyuda boğulur.
Saatler susar, zaman benden habersiz geçer.
Ve belki kaybolurum bir gün ansızın;
adım, unutulmaya yüz tutmuş bir sokakta yankı olur.
Bir tabelanın silik harflerinde,
bir kapının paslı kilidinde kalır izim.
Akla zarar, yüreğe ziyan…
takvimin son Eylül’ünde…
@dsız..
16 Eylül 2025
Kayıt Tarihi : 16.9.2025 12:43:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!