Belki de öyleydi,
Uzaktı o yıldız.
Çabalarken aklımca,
Al bir boyaya batırmaya,
Beyaz yazmayı.
Çok aşağılara baktım.
Yedi kat yukardaydım.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Adı bilinmeyen bir sevgiyi sürdürebilme. Belki bilinen, belki istenen. Belki yıllar ötesinden koparılıp getirilen. Uzun bir zamanı kısacık yaşamak fakat yaşandığını hissetmek. Yakınmak değil asıl maksat. Aslı anlatmak. Sonsuz, bitmeyen kelimelerle. Şiir aslında bitmemiş daha, o kadar uzunki. Söylenecek çok söz var daha. Buna karşılık şiir susmuş. Çünkü bir emanet var hala yürekte.
Çok güzeldi. Şiirin mistik bir havası vardı ve sanki gizlerin arasında yolculuk yaptırıyordu.
Çok beğendim.
Serzeniş çok hoş.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta