Akit- Düz yazı Şiiri - Serap Demirtürk

-Verilen akit miydi onlari bunca yil baglayan? -
img src='http://img48.imageshack.us/img48/6918/ca4ls7tpkv6.gif '

8 Mart 1955 yilinin karli bir kis günü noktalanan bir ask hikayesi... Belediye reisinin kizi Ayten' i zengin bir aile ister ogullarina. Görücü giderler, ertesi gün bütün mahallede duyulur bu. Ayni sokakta oturan Sümerbank'ta memur olan Ismail Demirtürk, bunu duyar duymaz 'Ayten, benim gelinim olacakti.'diye aglar. Esi onu teselli etmek ister, 'Vermezler ki bize bey.' der. 'Hem Erdal daha ögrenci, olacak is degil bu, unut...'der. Erdal, Ankara' da askeri ögrenci olarak Veteriner Fakültesine yeni girmistir, alti çocuklu ailenin tek umudu, en büyük çocuk.
O gün çalisirken birden dayanamaz, isten eve gelir Ismail Efendi,hanimina seslenir, 'Hadi..hadi hanim..Kiz olani, bin kisi ister, bir kisi alir...Mirat Efendilere gidiyoruz aksam, ben Ayten'i ogluma isteyecegim....'
'Ama' der Zeliha Hanim, 'Ama oglumun haberi bile yok, ya kizarsa. ya sehirde bir baskasina gönül verdiyse..'
'Olur mu öyle sey! ' diye kükrer Ismail Demirtürk, 'O nasil söz! Ister! '
Gece, Mirat Efendilerin kapisi çalinir, çekinilerek. Zeliha Hanim ne kadar çekiniyorsa mahallenin büyügü Mirat Amcadan, Sidikanimdan divanin kiyisina söylece ilisir. Utana sikila gelis sebeplerini söylerler, içlerinden de kovarlar mi, kizarlar mi endisesi geçmektedir ama Mirat Efendi, kendine yakisani yapar ve bir düsünelim,der. O gece Demirtürkler için bitmeyecek bir gecedir.
Öte yanda Mirat Efendi misafirler gidince Ayten'i, evin en küçük kizini çagirir yanina. Güzellesip serpildi diye ilkokuldan sonra okutmadigi Ayten'i. 'Bak kizim, seni mahalleden iki aile de istedi... Biri hala okuyor, digeri zengin, hali vakti yerinde. Ne dersin? ' Ayten, zaten kaç gündür kafasi karmakarisik olan Ayten, yüzü kizarik bir sekilde basini öne eger, gözünün önüne piril piril üniformasiyla Erdal gelir. Geçende izinliyken annesine gitmislerdi de, kapidan gelmis, hos geldiniz, demisti. O an, farkli duygular geçmisti içinden ve simdi babasi onu soruyordu ama çekiniyordu babasina cevap vermeye. Mirat Efendi tekrar sordu, Ayten basi önce, yüzü nar gibi kizarik Erdal, dedi. Mirat Efendi, onun ögrenci oldugunu, islerinin zor olacagini biliyordu ama...peki dedi. Ertesi gün, her iki aile de haber almaya geldi. Zeliha Hanim, aldigi olur, gelin söz keselim sözünün saskinligi ile eve nasil gittigini bilemedi. Simdi ne olacakti? Erdal'in haberi bile yoktu. Ismail Bey, Erdal'a telgraf çekti, Ankara'dan apar topar geldi Erdal... Saskindi, ama mutluydu. Babasi hakli çikmisti...oglu da Ayten'i begendigini ama vermezler, diye hiç konu etmedigini söyledi. Söz kesildi. Tatilde nisan yapildi. Iki gencin nikahlari kiyildi, birbirlerine ömür boyu bagli kalma sözü verdiler. Dört yil...O okul bitene kadar geçen dört yil. Ne mektuplar yazildi, ne ayriliklar yasandi, ne tartismalar....neler neler...Küçük bir sehirdi Yozgat. Öksürsen duyulurdu. Nisanlilar...zor günler geçirdiler...Dört koca yil..Biter mi denen dört yilda 'Evlenebilirsek...kizimizin adi Serap olsun, bu düs belki bir gün gerçek olur.' dediler ve karli bir 8 Mart günü gelinligi karlarin içinde dügün resimlerini çektirdi Ayten ve Erdal'i...Gittiler ilk tayin yerlerine genç tegmen ve esi. Orada bir bavul dolusu mektubu, bir arada olabilmenin mutlulugu ile yaktilar, yasadiklari sadece gönüllerinde kalsin diye.
....................
Iste böyle...Ben, o askin güzelliginin çocugu. Ben kendimi bildim bileli evimizde 8 Mart kutlanir. Bayram gibiydi o gün. Annem özel yemekler yapardi, bütün akrabalar telefon açar, kutlarlardi onlari. Annemle babam, birbirlerine vasiyet etmisler. Birimiz ölürse, öbürü her 8 Mart'ta kabrini ziyarete gelsin, diye. Önce babam gitti. Annem soguk, kar demeden, hastayim demeden 10 yildir her kis gider Erdal'inin kabrine. Yanindaki mezari da kendine aldi ama...ama tek üzünüsü kabre yerlestirilirken -Kibleye döndürülürken hafiften bedeni- yan kabre dönük, olmasiydi Erdal'inin. Hani ona sirtini dönecegi degil de yandaki kabirde de bir baska bayanin olmasiydi üzüntüsü...Buydu, olay buydu..Yillarca kiskandigi, gözü gibi sevdigi, hayatin tüm çilesine sevgisi için katlandigi Erdal'i kabir komsusundan bile kiskanmakti sevgisi...

28.5.2007
SERAP HOCA