Akışında İletim Şiiri - Naki Aydoğan

akışında iletim
hal kapısı ocakta ateş
bu buhar yoğunlaşıp yağan yağmur
akan su esen rüzgar saçlarını okşar
bu deli gönül havalarda

boşlukta her şey boşluğunda oluşur
havanın aklı rüzgar
yerin merkezinde çekirdeği
yer katmanı fikir dünyanın düşüncesine
pamuk şeker bulutlar su çeker

kral rüzgar
toplumlara bağ kral

önünü ilikle
cektinde kaç düğme var
bir iki üç
bir yeter iki genel müdüre sakla
ilik sensin düğme amirin
saygıda kusur etme
toplum bağlanır alsana mühür imza
hadi uğurlar ola

fasulye misal
fasulye tohumu kimler
fasulyeyi kim yedi ve fasulye nasıl çimlendi
toprağın rahmine rahim
fasulye hayranları fasulye yolunda

ben yolumdan dönmem
topluma girer çıkarım bir gelenek bir görenek
inançlarda kalmam bir din kök salmam
bu bağlamda bir turistim
dinim özüm
okur büyür yetişirim
sanamı yetiştim fasulye eyvah fasulye oldum

maddenin üç hali
ya bilginin kaç hali var
sezdim ve hislendim her şeyin ayırımına vardım
idrak ettim ve düşündüm bildim
tanrı madde vardır
madde yoktur tanrı
bu bağlamda gerçek yoktur
değişim vardır dünüşümü için
ateş yanar kapıları yanar tüm pencereleri baca
tüter
bu kara bulutlar neyin habercisi
hava çıktı yağmur yağdı
ot bitti inek çıktı yedi
gübre oldu
balıklar sıçradı kuşlar uçtu
avcılar çıktı
ağaçlar kafasını kaldırdı insan
ateş iyidir gerektiğinde cennet
beni pişirip yermisin senide yerler
ateşe bulaşırsan yanarsın
ateşten korkan sensin yanan sensin
dua soğuyan sensin
ben cürümüm kadar yanıyorum
yaşıyorum

okurluk yalıtımdır yaşamın yokluğudur
asıl yalıtım yaşamaktır
hayat bu
yalıtım içinde bir iletim
hava su madde akışı bir iletim
katı içinden yanar sıvı gaz üzerinden
su yanmaz oksijen hidrojen yalıtımıyladır
maddenin hali doğal
canlınınki özel akışında iletimi
canlının bünyesinde kaç zaman mevsim var
kazandıkça yaşar
kimyasal akışında elektiriksel iletim
doğada sökülür hidrolik barajlar kurulur
maden yataklarından damarında cevher akar
fabrikalara
kılcal damarlıları ceplerimizde
maddenin ilkel halinde nur hayat haline
canlı evrensel evrende canlı işçi

bilgi üretip bilimi yapıyorum ama bir müzik kutum bile yok
teknolojiye dönüşemiyorum
üretim bandım bile yok
çatım saçım kelimden kalan
şiirlerimle bir sistem yaşıyorum
yöneticilik benden çıkmıştır
her cisim cismanisini almıştır
her birey rolünü üstlenmiştir
tabiki burada endüstri faydalanır
toplum yaralanmıştır
yeni sürüm teknolojilerde üretilmektedir
ben diye bir şey
ben yaptım diye bir şey
rolümüz gereği
çekiç demiri düver bu bağlamda
gerçekte hepimiz diyede bir şey yok
dünyamızla hayatlarımız var
dünya var
evimizle evren arasında