göz yaşı...akışı ne kaçınılmaz doğallık...
bir taraftan itirafımız olsaydı diye bir kavramda
asırların hep yüreklilik isteği
diğer taraftan o göz yaşı akmasın diye
verilecek olan emeğin altından ya çıkardık
ya çıkmazdık akışında değer birimi
ve yine bir ufkun rıhtımı
bilsem ki bileceksin tutunacaksın sevgilere
saklardım seni coşkumun duygu ıslaklığına...
göz yaşı...akışı ne kaçınılmaz doğallık...
göz yaşı...akışı ne kaçınılmaz doğallık...
azıcık duyarlı ol, bak nasıl çığ gibi
ya ağlar, ya bakar, ya kaçar, ya kayboluruz...
gör soran ve sorulan arasında neler oluşur
sızılma'dan mantarlaşmaya ne uzun mesafe
bu fark
yoran yorulan arasında minicik bir boşluk
ne kocaman büyüyebiliyor...
oysa bebekler ağaç filizleri solup sararıyor
sonbahar yaprağıyla birlikte dökülüyor kucağımıza
yüreğimize, canımıza, sevgimize, sevgilimize
ve hep özlüyoruz...hep özlediklerimiz onlar
ufacık, minicik farkta kaybettiklerimiz...
göz yaşı...akışı ne kaçınılmaz doğallık...
Mayıs 2007
evet...acı bir gerçek...
dün kadar uzak, yarın kadar yakın bir gelecek...
görmezlikten, anlamazlıktan gelmek istikameti
bırakılacak bir süregeldi süregidecek hal sanki...
azgınlık...arsızlık...aldırmazlık...banal zulmet...
Kayıt Tarihi : 10.5.2007 11:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (7)