her öykü kendi sonuna akar.
ya telaşla tükenir sayfalar,
ya da, ve keşke,
zamanı hiçleyen
içkin bir özümsemeyle
yazılır yeni baştan
yaşanan ve yaşatılan.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Şiirleriniz evreni sorguluyor....................
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta