Akılsız Gayret! .. Şiiri - Enver Özçağlayan

Koca Türk Devletine fiskeler atıyorsun,
Kaçak döğüşen cüce, sen kime çatıyorsun?
Yazık ölen gençlere, ana kuzusu onlar,
Yıllardır anaların âhında yatıyorsun.

Bu ne akılsız gayret, bu ne sakat düşünce,
Komşular"imdat" diye sana koşuyor önce.
Sen bu kadar kör müsün, bunları görmüyorsun?
Sonuç neye varacak sen toprağa düşünce?

Seni dağa sürenler gör ki nerde yaşıyor?
Sen ölüp giderken o, göbeğini kaşıyor.
Afyonlanmış bir halde dağlarda geziyorsun,
Maksat kürt halkı değil, servetler yarışıyor.

Bu servet yarışında sen bir küçük piyonsun,
Esrar, eroin, kadın gelirinde en sonsun.
Sen öl onlar yaşasın, böyle midir görevin?
Çekil de akbabalar onun leşine konsun.

Dön de bir bak kendine, bu mu lâyığın senin?
Yaşadığın dağlarda çürüyecek bedenin.
Bir silahlı kölesin vur deyince vuracak,
Yakında dar gelecek başınıza bu zemin.

Dinle beni genç adam! Bu hesapta tuzak var,
Sen zarara uğrarken, başkası ediyor kâr.
Soğuk dağdan uzaklaş, sıcacık yuvana dön,
Eli kanlı göçenin, ahretteki yeri nar...

12.08.2015 Fatih-İST.
Enver Özçağlayan