Çabaları boşa çıktı
Çıkartamadılar beni yoldan
Ve işte bahçemdeyim
Önümde kapım
Okşasam açılacak
Yoksulluk, sensizlik, sessizlik,
Issız duvarlar istemiyorum.
Beklediğim bir mucize değil,
Bırakıp gitmesin beni,
Başı boş bırakmasın, bir başıma,
Dağılırım yoksa un ufak olurum,
Sırlara karışırım,
Duysun sessiz feryadımı,
Toplasın beni,
Yerlere saçılan şiirlerimi…
Akıllı kadın,
Hem akıllı hem de güzel!
Gelip karşıma durmuş,
Belliki ağıtlarımı duymuş,
Bir eli belinde, diğeri boşlukta,
Afili, efemine bir duruş
İşaret parmağı beni buluyor,
Söyleyeceklerim var dinle,
Önce gitmiyorum sonra,
Öyle yağma yok,
Seni bırakırsam havada kapar,
Ham yapar bu zilliler diyor,
İşte bu diyorum içimden
Bu kadın çok akıllı, çokta güzel,
Teşhisi koymuş;
Dünya orospu dünyası yalancı,
Soyunup aldatan, kandıran dünya…
Olduğunu kavramış, kalmış!
Dinmez ER / Şiirleri / Çeşme / 2018. 07. 24 /
Kayıt Tarihi : 24.7.2018 21:44:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!