Akıllı Telefon Şiiri - Elazığlı Mustafa ...

nedensiz ve niçin soruları
İşittiğim her azarı
anlaşılır ya da değil
okul günlerimi seviyorum
nerede duracağımı da biliyorum
kah sevinçliyim
kah somurtkan
unuttuğum atasözler gibiyim
bazı
rahat değilim
başarısız olmaktan
kolay değil
kalbimin unutkanlığı
bazı
uçsuz sevinçler
belki bekliyor beni
rüya gibi geçecek diyorum
yıllarımı düşünüyorum
takvimlere çentik ata ata
umutlarımı taşıyorum
bir gün dü
hani şu okul nöbeti
görevim olduğu gün
08.12.2015 çarşambaydı
oğlu,
akıllı telefon almış babasına
bilmiyor kullanmasını
çekinmeden çağırdı beni
bize bakan müdür yardımcısı
anlat dedi,
anlat nedir bunlar, şunlar
nasıl kullanılır
önce:
"sen biliyor musun " diye başladı söze
evet tabi biliyorum "
cevabım dan sonraydı
başladım bir bir göstermeye
inanamadım gerçekten bilmediğine
hayret ve merakı komikti tabi
fakat çok içten ve samimi
yaşlı başlı anlayışlı biri
ama genç sanki
dikkatime
saygılı duruşuma
acar nöbetrçi oluşuma
teşekkür etti
öğrendi şimdilik telefonunu
hatta birkaç mesaj
ve gönderme işlemi
benim elimle gitti
akıllı telefonu güzeldi
isteksizce tutuyor gibiydi
fakat
alışacak diyordum ki içimden
"hayır
hiç kolay olmayacak
beni çok uğraştıracak
hem sonra
ben seni her zaman
çağıracak mıyım.." diye söylendi
nöbetçi olduğum gün dü
yoruldum fakat zevkliydi
hem notumu düzelttim
kırmadı beni
hem müdür yardımcımı tanıdım
onun telefonu var şimdi
akıllı mı akıllı
dedim
gülümsedim
okul bitti eve geldim
akıllı telefonu
öğretmenimi düşündüm
tutmasını bile bilmiyordu......

08.12.2015
MUSTAFA KAYA