Akıllı Olan..! Şiiri - Teoman Özgün

Aradığın ve arayan olmak üzere iki kısımdır.
Sen ona gitmeden o sana gelir.
İhtiyaç halindeyken alçalmak,
Zenginken kabalık göster­mek ne kötüdür.
Dünyadan kazandığın,
Ahiretin için Islah ettiğin kadardır.
Elinden kaçırdığına hayıflanacaksan,
Ulaşamayan her şey için de hayıflan.
Olmayanı olup biten­den çıkar da anla.
Sakın mu­sibete uğramadıkça nasihatten
Faydalanmayanlardan olma.
Akıllı olan,nasihatten öğüt alır ve yola gelir;
Hayvanlar ise ancak dayakla uslanır.
Sabrın gücü,güzel yakin ile sana yönelen dertleri,
Belaları kendinden uzaklaştır.
İtidali bıra­kan zulme sapmıştır.
Arkadaş, sana akraba gibidir.
Gerçek dost,yokluğunda bile doğru dost olandır.
Heva ve heves dert ve elemlerin ortağıdır.
Akrabadan da yakın olan nice uzak kimse;
Uzaktan da uzak olan nice akraba vardır.
Garip, dostu olmayan kişidir.
Hakka karşı çıkıp düşmanlık edenin yolu daralır.
Gücünün sınırını bilenin kudreti baki kalır.
Sarılacağın sebeplerin en sağlamı,
Senin­le yüce Allah arasındaki sebeptir.
Durumunu dü­şünmeyen, düşmanındır.
Özellikle tamahın insanın helak ettiği zamanlarda,
ümitsiz olmak hedefe ulaşmaktır.
Her ayıp aşikâr, her fırsat elde edilecek değildir.
Gö­ren kişi hata ettiği halde,kör,doğru yolu bulur.
Kötü işler yapmayı ertele,
Zira istediğin zaman ona koşabilir,ulaşabi­lirsin.
Cahille irtibatını kesmek, akıllıya katılmaktır.
Kim zamandan emin olursa ona hıyanet eder;
Kim de ona değer verirse onu aşağılar.
Her ok atan isabet ettiremez.
Sultanın görüşü değiştiğinde zaman da değişir.
Yolculuğa başlama­dan arkadaşını,
Eve girmeden komşunu sor.
Başkasının sana anlattığı olsa bile,
Güldürecek söz söylemekten sakın.