Akıllı Davranış Şiiri - Süleyman Zaman

İnsan olan insan kendini bilir
İçinden nefreti, bırakmaz silir
Bazen de akıl der, hisle devinir
İnsan olan insan gibi davranır

Şiirin ahenkli, aklın fırfırmış
Kendi çöplüğünü, görmeyen körmüş
Cahil olan insan, kamil yorarmış
Kendini bilmeyen, cahil davranır

Rumuza takmadım,tavrına taktım
Tinin olgun değil, kamilce baktım
Yenilmiş hırsına, çok hodbin çıktın
Olgun olan varı ile davranır

Neden uzatıp da, gönül kırarsın
Söylediğim açık, beynim yorarsın
Aydınlık içinde, mum mu ararsın
Işığı olanlar, açık davranır

İnsanlık dersini,senden alamam
Düşüncem net,açık, korku salamam
Ben insanoğluyum, sessiz duramam
Güven duymayanlar, kaçık davranır

Bu benim görüşüm, anlamıyorsun
Gizlilik içinde, ne arıyorsun
Kendince doğruyu, savunuyorsun
Farkına varmayan, kinci davranır

Kimisi gizemli, insanlar gördü
Gizemli olanlar, çok çorap ördü
Nice an ekmeğe, çok zehir sürdü
Kimileri bazen, sinsi davranır

Zamanım değildir, kimseye düşman
Sevgiyle okşadı, dostları her an
Ne dersek diyelim, sürer bu devran
Özünü tanıyan, insanca davranır.
03.05.2006