Akıldan Ziyade Divane Gönül

Daha çok çekersin sen bu gidişle
Yavaşça sönüyor yıldızın işte
Oysa parlıyordun oysa geçmişte
Akıldan ziyade divane gönül

Ne çiçek bıraktın ne gül ne bahçe
Hepsi birer birer soldu iç içe
Sonunda sen seni düşürdün hiçe
Akıldan ziyade divane gönül

Sanmadın uçarken düşeceğini
Zamanın su gibi geçeceğini
Bilmedin genç yaşta biteceğini
Akıldan ziyade divane gönül

Yara yar demedin cana ise can
Seni dar gününde neylesin insan
Ne çıkar cihanın sahibi olsan
Akıldan ziyade divane gönül

Derde deva desen sende bulunmaz
Eriğip gitsende soranın olmaz
Hayat bağı o ki çeksen kırılmaz
Akıldan ziyade divane gönül!