14.08.2000 İstanbul Güngören Hastanesi
Tüm aklımı yitirse bir hastalık
Ve konulsa teşhisi: Alzheimer!
Ölenler gelir mi ki bir haftalık
Susar mı zihnimdeki alay, mır mır?
Mesûl muyum ki kaybetsem aklı?
Yaşarım her şey hiç gibi, hem hiç de.
Delilikte cenetten hayat saklı;
Hayat ya deli gözünde, ya içte.
Akıl; bir kalbi anlamaktan yoksul,
Ve unutturur kalbi usul usul...
Kalp ve akıl lazımmış amma, usûl!
Akılda ölür insan, o hep dinç de.
Kalp atmadığında mı insan ölür...
Nasıl durmuş bir kalple sürer ömür?!
Ömür varsa, hayattan ürer ömür!
Doğum sancısında insan sevinçte.
Kayıt Tarihi : 3.2.2022 14:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!