Her şey kıvamında olmalı.
Akıl ve gönül at başı gitmeli örneğin
İnsan ya tam sevmeli.
Ya da hiç ümit vermemeli.
Sonra bir kucak sevgi,
Bir bağ akıl,
Bir demet çiçek,
Bir nefes düş,
Bir zerre merhamet,
Bir katre gülüş,
Bir ufak bûse,
Bir müddet sükût,
Bir içli iltifat,
Bir dem hüzün,
Bir damla gözyaşı,
Bir el emeği ve göz nûruyla yoğrulan
Sıcacık yuva...
Sonra ne mi olur?
Bu dünya cennet olur mesela...
Kayıt Tarihi : 30.6.2019 18:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)