Akıl Sır Ermez Şiiri - Yaşar Yaramış

Bir çöp gibi yerlere atıldık.
Çocukca avunduk,avutulduk
Nedense hep itildik kakıldık
Hiç umulmadık anda satıldık.

İyilik cezasız kalmaz derler,
Saf adamı nedense hep yerler.
Ahir zamanda dost olmaz derler.
Nice vahşeti gördü bu yerler.

Yıllarca dost dost dendi,post yendi
Kuru ekmekle ayran,tost yendi
Bileğin gücü,zekanın fendi
Nice zorlukları aştı,yendi.

İnsan oğluna akıl sır ermez,
Bazıları ser verir,sır vermez.
Saman altından yürütür suyu,
Pisliktir beş para etmez huyu.

Dost kazığı çok acıdır yenmez,
Utanılır hiç kimseye denmez.
Giden bir daha hiç geri dönmez,
Açtığı yara,hiç mi hiç sönmez.

Karaların danası,tosunu
Atsam önüne yersin yosunu.
Adam gibi görünürsün ama!
Sevsinler senin boyunu,posunu.

21.12.2003-Demre