Akıl Oyunu Şiiri - Muhittin Barış Güven

Dün yine aklıma bir şey takıldı,
Şu dünya'da kim deli, kim akıllı?
Belki tek ihtiyacımız akıldı,
O da uzaklaşıp deliye sarıldı.

Deli de büyüdü aptala baktı
Belki tek istediği biraz aşktı
Dudağından kalbine bir his aktı
Artık kalbi alev kadar sıcaktı

Akıllı üzüldü, yalnız garibim
Nerde benim ruhum, nerde sahibim
Ben yalnızca yalnızlığa tâlibim
Deyip deyip durdu masum meleğim

Çok karıştı ortalık, beyinler yandı
Ve aptal akıllıyı deli sandı
Deli delirdi ve aptala kandı
İşte şahmat, oyunun bittiği andı...