Hüzünlerini içinde yaşamak alışkanlığın oldu reddedilip kapatılan kapılarda
Sevdiğini biliyorum geziyorsun uçurum kenarında
Zamanı gelene kadar bekliyorsun o köprü altlarında
Eğitimin temeli sabır seni sınayacaklar o ruhunun sınırlarında
Toprak ana nasıl bitkiyi yetiştirme olanağı sağladığında
Sen de öyle çıkacaksın içindeki gücü bulduğunda
O güne kadar keyif sürecekler makamlarında
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta