Akıl alır mı? Şiiri - Halil İbrahim Alboğa

Dur ağam, gel paşam, dinle aslanım;
Bu ne menem kurt ki kuzu boğmuyor?
Bin af dileyeyim varsa yalanım,
Böyle rezaleti aklım almıyor.

Zengin cömert değil, fakirse arsız!
Erkeği hilebaz, kadını hırsız.
Yetişkin düzenbaz, gençlik hayırsız!
Bunca şekaveti aklım almıyor.

Doğru yol üstüne leşler yıkılmış,
Erkek bekar kalmış, kadın sıkılmış..
Cinnet zirvesine nasıl çıkılmış?
Böyle dalâleti aklım almıyor.

Fıtratı çiğneyip attılar çöpe!
İrfanı kazıtıp aldırmış züppe!
Kıçı fırıl fırıl, kulakta küpe!
Melun mazereti aklım almıyor.

Hakkı yağmalayıp talan ettiler!
Esası, usulü yalan ettiler!
Kanunsuz, düzensiz, yavşak bitliler!
Böyle adaleti aklım almıyor.

Hürmet veba gibi, kaçan kaçana..
Esrarını çekip, uçan uçana..
Edepsize kucak açan açana..
Böyle sefaleti aklım almıyor.

Akıl, ötelere taşır insanı,
Fikir, hakikatin nurlu mintanı.
Ne uyruğu belli, ne de vatanı!
Böyle cehaleti aklım almıyor.

İnsanlığa kafa tutar mı insan?
İnancını topa tutar mı insan?
Hangi devirdeyiz şaşırdım inan!
Böyle cesareti aklım almıyor.