Uşak’ta bir haşhaş tarlasında açtı gözlerini dünyaya Akif Uğur. İlkokulu okuyabilmek için Bekdemir’le Omurca arasında dağda, kırda, bayırda, karda, yağmurda, çamurda her gün tek başına üç saat yürümek zorunda kaldı. Uzaklarda nelerin olup bittiğini öğrenmek istediğinden çaldı şehrin kapısını. Bazı şeyleri öğrendiğine dair bir kağıt tutuşturdular eline, kenarları yaldızlı. Ailesine verdiği sözü tutup, ilim irfan öğren-meye geldi İstanbul’a. Orada da bir kağıt verdiler eline, yine kenarları yaldızlı, ilim irfan adına. Bu belgeleri alıncaya dek ...
Böyle durup durup aranmak niye
Sanki benden çok mu uzaklardasın
Gönlüm dayanır mı bu hasretliğe
Sen bu yaşantının tek anlamısın
Gidiyorum dedin gidebildin mi
(Şair Gülay ÖĞÜN’e)
Hep güzeli arayıp da bulayım derken
Geçiverir zaman ama, vakit çok erken
Her şeyi ve her şeyi karşılıksız severken
Kara tren getirmişti beni sana
Yıllar öncesi,
Elimde eski bir valiz
Sırtımda ters çevrilmiş
Bir takım elbise.
Kadıköy vapuruna bindiğimde
Ben seni seviyorum
Çekip de gidemezsin
Kalbimi verdim sana bir kere
Beni terk edemezsin.
Dünyalar benim olur
Ne tuhaf
Şu hayat denilen şey,
Hey deli gönlüm hey…
Yine mesken tuttun
Uzak iklimleri kendine,
Durgun akıp dururken
Buğday başağı saçınla ne de güzelsin
Sana bakmaya bile hiç kıyamıyorum
Benim için inan özelden de özelsin
O bal rengi gözlerine doyamıyorum.
Bir gün sana dönece?im demi?tin
Gelece?e ne umutlar vermi?tin
Belki sen de benim kadar sevmi?tin
Buralara bahar geldi nerdesin?
Boynunu mahsunca bükmüş
Kır çiçeklerine bakıyorsun
Bu halinle güzelsin
Hem beni hem kendini yakıyorsun
Şimdi
Bir aç bir kapa göz kapaklarını
Gönül pencereme kolunu yasla
Söyle bir bak simdi nerelerdeyim
Uzat ellerini çekinme asla
Sana dost olacak senelerdeyim.
Saçlarima hergün aklar dolsa da
Bu anlamsız ömür geçip giderken
Acılar elemler bitmedi derken
O ahuyu canımdan çok severken
Güzeli çirkine yar eylemişler.
Güvenmedim bu dünyanın malına
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!