Akif Okan Şiirleri - Şair Akif Okan

Gecenin bile siyah giydiği şu saatlerde,
Yorgunluğumun, şaşkınlığımın en derininde,
Sen düşüverdin aklıma yine.
Memati oldu tüm bihaste duygularımın bu düşüş.
Ki sen hiçbir vakit çıkmamışsın ki aklımdan,
Ücra köşelerde inzivadaymış hayalin meğer.

Mah gecede âfil, encüm firarda,
Gece; âfitabı özletecek kadar karanlık.
Asumani bir ışık ararken zulmete düşman gözler,
Bir sırrı çözmede muvaffak oldu âcizâne bu havsala;
Mutluluk denen masal, kaf dağındaymış meğer.

Kelebekler çok hasta,
Saatlerle sınırlı ömürleri artık.
Kâğıtlar hep siyah doldu,
Renklerin ressamın silahını
dolduracak takati yok.
Şair yazamaz oldu hiçbir şey,

Ağzından çıkan her bir kelimeydi bilinç altıma işleyen,
Senin neşen zuhur ederdi gülümsememde,
Bir bakışındı beni keşfedilmemiş ütopyalara sürükleyen.
Sen hiç bilmedin ama,
Seni kendimden iyi tanırdım.
Kırgınlıklarım oldu sana,

Bu cihas içinde tek başıma kalmışken,
Hayâlen de olsa seni yaşarken her anımda,
Her bir sözün yer etmişken gönlüme,
Seni hatırlatırken bana tüm kainat-ı beşer,
Ben seni her saniyemde Yakup hasretiyle beklerken,
Ne olur, ne olur başka gönle Yusuf olma.

Unutulmaz sevdaların tekerrür etmediği şu tarihi devirlerde,
Mecnun aşkıyla rindan olsam.
Ferhat gibi yarsam şu cihası sana koşsam.
Kalemim seni haykırsa en güzel şiirlerimde.
Ağıt yaksa gözlerim ardından.
Güneş bitap düşüp terk ederken dünyayı,

Bugün yalnız dolaştım sokaklarda,
Gecenin karanlığı çökerken aradım seni.
İblas olmuş sevdalarım koynumda,
Yaşanmamış bir sevdaymış bizimkisi.

Aynalarda yüzüme gülen hoş bir simaydı özlemim,

Fersude bir bedenle dolaştım kıyı boyu,
Martılarla sohbet ettim saatlerce.
Seni sordular bana,
Bulamadım evherimi dedim.
Bu günde onsuz geçti.
Hemdert oldu dalgalar bana.

Beklenen gelmedi, soldu tüm gülşenlerim.
Fecr vakti bırakamadı kendini aydınlığa,
Gece siyah gelinliğini atamadı üstünden,
Gökyüzü bile ağlamaz oldu, kurudu göz pınarları,

Sen yoksun diye...

Seni ilk hissettiğimde düşmüştü içime bu havf.
İlk kez insana aklından daha çok hükmeden,
Sol yanımda ki o varlığın gücünü fark ettiğimde;
Var mıydı sahibi lerzan kalbin sebebi bu nazarın?
Çok sürmedi, bir kehanet gibi tekerrür etti yaşanacaklar.
Ne olurdu sanki gelmeseydi bu kez korktuğum başıma.